Notre blog

Laura (32) is in juli bevallen van haar eerste dochter, Bowie. Laura heeft een best pittig traject gehad. Bowie is ontstaan vanuit IVF en Laura deelt haar ervaring over een moeizame bevalling via een keizersnede.6 maanden geleden ben ik bevallen van mijn dochter Bowie. Een mooie, gezonde, lieve, vrolijke dochter. Ik heb Bowie mogen krijgen via IVF. Een pittig traject maar zo geweldig dat het mogelijk is. Bowie is van de derde terugplaatsing uit een eerste lichting embryo’s. Als ik andere verhalen hoor valt dat gelukkig hartstikke mee. Echter het traject en het idee dat als dit niet lukt er nooit een wens vervuld zou worden is pittig. Als het mis gaat, ook al is het maar 2 keer mis gegaan, denk je toch “Gaat dit ooit lukken?”.Mijn zwangerschap verliep prima. Controles waren goed en ze groeide als kool. Aan het eind bleek dat ik een wat verhoogde bloeddruk had. Ook was Bowie voor de tijd in de zwangerschap een grote baby. Hierdoor werd mijn situatie medisch en ging ik over naar het ziekenhuis. Prima natuurlijk maar ik had graag thuis willen bevallen. Dat was een beetje een domper. Ik ging met 36 weken met verlof en eerlijk gezegd was ik het zat! Het was hartje zomer, ik was helemaal voorbereid en ik dacht laat haar maar komen. Ik sliep ook heel slecht wat de situatie niet hielp. Elke week zat ik huilend bij de verloskundige. Uiteindelijk kwam daar het verlossende woord. Donderdag avond (40+ 6 weken zwanger) zou ik worden opgenomen. Ik zou een slaapmiddel krijgen en vrijdag zou ik worden ingeleid. Yes!Zo gezegd zo gedaan. We gingen samen donderdagavond naar het ziekenhuis. Arnoud, mijn partner, mocht gelukkig mee. Ik kreeg wat voor het slapen rond 22.00 uur en weg was ik. De volgende ochtend werd ik getoucheerd. Nog geen ontsluiting… Balen want dat betekende, zoals de arts mij vertelde, dat eerst mijn baarmoedermond moest verweken. Ik kreeg medicatie om dit proces te versnellen. Om de 4 uur werd ik gecontroleerd en kreeg ik een nieuw setje pillen. Het schoot totaal niet op. Vrijdagavond was het eigenlijk nog hetzelfde. We bleven nog een nachtje. De volgende ochtend was er niks veranderd. Weer een dag medicatie. De dag verliep zoals die daarvoor: controles maar geen verbetering. Het was zo vermoeiend want je krijgt best wel krampen/voorweeën van die medicatie! Zaterdagavond leek het door te zetten, ik kreeg weeën! Onder de douche heb ik deze weggepuft. Er zou in de avond nog een arts komen maar zij had nog een spoedgeval dus ze kwam later. Uiteindelijk trok het weer weg en ik wilde alleen maar slapen. Weer een nacht verder. Zondagochtend werd ik wakker en geen weeën meer. Wederom werd ik gecontroleerd. Net aan 3 centimeter! Mijn vliezen konden gebroken worden en dat werd direct gedaan. Wat een gek gevoel! Het werkte wel want er startte direct een weeën storm. 3,5/4 uur duurde deze storm. Alle houdingen heb ik aangenomen maar niks hielp om de pijn iets af te laten nemen. Na 4 uur werd ik weer gecontroleerd. Ik was niks opgeschoten. Net aan 3 centimeter nog steeds. Oei, dat was vrij demotiverend. Ik zei direct dan wil ik een ruggenprik want dit hou ik niet vol. Ik was ook al kapot van die dagen ziekenhuis en medicatie. De anesthesist kwam direct en de ruggenprik was zo gezet. Gelukkig werkte hij ook direct! Wat een verlichting! Er werden gelijk wee-opwekkers aangesloten zodat het proces zou gaan versnellen. En er was eindelijk progressie: om de paar uur een paar centimeter erbij. 17.00 uur in de middag had ik 9 centimeter. De verloskundige zei: “Je gaat vandaag bevallen.” Spannend!Om 20.00 uur weer controle. Nog geen 10 centimeter. Om 21.00 uur controle, weer niks. Om 22.00 uur zei de zoveelste arts die ik die dag zag: “Misschien op handen en knieën zitten, de zwaartekracht wil nog wel eens helpen.” Nou oké, ik een uur zo gezeten. Ik trilde op mijn benen. Ik was echt gesloopt. Ik keek mijn vriend aan en zei: “waar moet ik de energie nog vandaan halen om een baby eruit te persen?”. Na een half uur kwam de verloskundige kijken. Ik keek haar aan en zei: “Je moet echt even eerlijk tegen me zijn: Hoe groot acht je de kans dat dit nog gaat lukken?” Ze was voorzichtig maar uiteindelijk zei ze zo’n 30%. Na nog een half uur op m’n knieën draaide ik weer op m’n rug. Waar ik eerst nog wel íets van de weeën voelde, voelde ik nu helemaal niks meer. “Probeer het laatste randje anders weg te persen.” Dat probeerde ik maar ook dit mocht niks helpen. Ik keek Arnoud en aan en zei: “Het gaat niet gebeuren, ik voel het.” Het woord keizersnede was al gevallen. De arts kwam weer terug en ze ging overleggen met de gynaecoloog. Die raadde het ook aan en voor ik het wist werd ik klaar gestoomd om een keizersnede te ondergaan.Ik werd door het ziekenhuis heen gereden. Ik voel nog de tegels onder me. Ik werd de uitslaapkamer ingereden en vanaf toen begon het circus. Met 3 verplegers en anesthesisten werd er van alles aangelegd. Stickers voor m’n hartslag, een zuurstofmeter, er werd uitgelegd dat ik andere verdoving door m’n al eerder gezette ruggenprik kreeg en ineens zag ik Arnoud in operatiepak voor me staan. Binnen no time lag ik op de operatietafel. Als je een keizersnede krijgt word de tafel iets gekanteld. Die klik maakte iets in mij los. Ik keek Arnoud aan ik zei: “Oeh, ik vind het nu spannend worden.” We begonnen beide te huilen van de spanning en ze begonnen. Ik kan niet goed beschrijven hoe het voelt. Het is geen pijn maar enorme druk en getrek. Ik vergelijk het altijd met het trekken van je verstandskies maar dan keer tien. Geen pijn maar zoveel druk! Bowie zat, wat toen bleek, muurvast. Ik had nooit natuurlijk van haar kunnen bevallen. Ze was een sterrenkijker en haar hoofd lag ook nog schuin. Waar normaal het moment van uitdrijven een paar minuten duurt, duurde dit ongeveer 20 minuten. Ze probeerde haar vaginaal terug omhoog te duwen en in lichte paniek werden de verplegers en anesthesisten gesommeerd om te helpen duwen. Dit werd met stemverheffing gevraagd. Mij vriend vroeg op een gegeven moment of alles wel goed ging. Ze gaven aan dat het moeizaam was. Ik focuste mij alleen maar op het verwerken van de druk. Wow, ik had een keizersnede echt onderschat!Ineens uit het niets was ze daar. Ik zag haar voorbij komen en ze werd snel gecontroleerd door de kinderarts. Het duurde even voordat ze huilde. Ik zei maar: “ik hoor niks, ik hoor niks!” En ineens hoorde ik een prachtige huil. Daar was ze. Bont en blauw dat wel maar helemaal gezond. Terwijl Bowie werd onderzocht lag ik enorm te trillen. Adrenaline zeiden ze. Arnoud nam Bowie vast mee naar de kamer en ik werd dicht gemaakt. Ik viel steeds in slaap zo moe was ik.De weken na de bevalling waren pittig. Ik was anderhalve liter bloed verloren dus het duurde even voor ik er weer was. We moesten ook echt samen de bevalling echt even verwerken. Veel tranen en stress allebei.Toen Bowie ongeveer 8 weken was had ik nog een gesprek met de gynaecoloog van de bevalling om terug te kijken en ik wilde weten hoe het kwam en wat het zou betekenen voor de toekomst. Ze gaf aan dat het een combinatie van verschillende factoren was. De ligging van Bowie, mijn bekken die wat meer in een trechter liepen en ik had een stug lijf. Uiteindelijk hebben ze mijn baarmoeder wat verder open moeten maken om erbij te kunnen. Dit betekende wel dat ik nooit natuurlijk kon bevallen want de druk van de weeën zou het litteken open kunnen scheuren. Heftig om te horen allemaal maar ik heb dit gesprek als heel prettig ervaren en kan het iedereen aanraden die een bevalling heeft waar wat complicaties optreden.Inmiddels is ze 6 maanden en is Bowie een lief vrolijk meisje. Sommige mensen om mij heen zeiden: “Ach, kijk nou wat daar ligt dan ben je die bevalling toch zo vergeten?”. Voor mij staat mijn bevalling en hoe ik dat heb ervaren los van het geluk dat ik mijn dochter in mijn armen heb. Dus nee, die bevalling vergeet ik niet meer maar dat is ook helemaal oké.

Lorsque vous attendez un bébé, beaucoup de choses arrivent à la fois. Tant de choses que vous ne connaissez pas encore ou que vous n’avez jamais faites auparavant. Cela peut même vous rendre un peu anxieux. Parce que… comment allez-vous tout gérer ? Heureusement, aux Pays-Bas, une sage-femme postnatale vient chez vous pour vous apprendre, à vous et à votre partenaire, tout ce dont vous avez besoin pour prendre soin de votre petit en toute confiance. Bien sûr, avant la naissance, vous êtes déjà occupé(e) à préparer tout pour l’arrivée de votre bébé. Cela inclut préparer le lit de bébé — c’est une chose de moins à gérer plus tard. Mais comment bien préparer le lit de votre bébé ? Dans ce blog, nous vous expliquons tout ce que vous devez savoir. La bonne literie Il existe de nombreuses opinions et autant d’options en matière de literie pour bébé ! Mais ce dont vous aurez forcément besoin, c’est : un protège-matelas (molton), un drap-housse, un drap plat, une couverture et un petit lange. Vous attendez un bébé en automne ou en hiver ? Optez pour une couverture avec une doublure en teddy chaude. Vous attendez un bébé au printemps ou en été ? La version non doublée est parfaite. Elle offre suffisamment de chaleur pendant les mois les plus chauds. Pour un lit cododo, prenez la taille 75 x 100 cm ; pour un lit bébé classique, 100 x 150 cm. C’est parti Commencez par le protège-matelas. Un molton protège le matelas des accidents. Mettez-le autour du matelas en premier. Ensuite, étirez un drap-housse sur le matelas. À l’endroit où la tête de votre bébé reposera, il est conseillé de placer un petit lange. Pliez le lange en triangle, placez la pointe vers le haut dans le lit, et glissez-le bien serré sous le matelas. Cela attrape les régurgitations, vous n’aurez donc pas à changer le drap tous les jours — vous avez déjà assez de lessive ! Petite astuce : si vous repassez les langes, ils absorbent moins l’humidité. Il vaut donc mieux ne pas les repasser. Maintenant, le lit est prêt pour le drap plat et la couverture. Étalez d’abord le drap plat à plat sur le lit, puis placez la couverture environ 20 cm sous le bord supérieur du drap. Repliez la partie supérieure du drap par-dessus la couverture. Ensuite, vérifiez où votre petit va se coucher. Il est important que ses pieds ne touchent pas tout à fait le bord inférieur du lit. De cette façon, il ne glissera pas facilement vers le bas pendant le sommeil. Rentrez bien le bas et les côtés de la literie sous le matelas. Les bébés aiment se sentir bien emmitouflés, cela limite aussi leurs mouvements — ce qui est plus sûr. De quoi avez-vous besoin — et en quelle quantité ? Un seul set de literie ne suffit malheureusement pas. Il est toujours utile d’avoir des pièces supplémentaires dans le placard lorsque quelque chose est au lavage. Nous recommandons : 3 x protège-matelas (moltons) 3 x draps-housses 2 x draps plats 2 x couvertures 5 x petits langes (70 x 70 cm) Nous espérons que les conseils de Jollein vous aideront à préparer le lit de votre bébé en toute confiance. Vous avez encore des questions ? N’hésitez pas à nous contacter — nous sommes là pour vous !

De jaarwisseling is standaard een uitdaging voor iedere ouder. Je wilt dat jouw kleintje lekker door slaapt tijdens zo’n onrustige nacht, maar hoe zorg je daar nou voor? Samen met Slaapkops hebben wij voor jou een aantal tips opgesteld, zodat je de jaarwisseling zonder zorgen doorkomt.We geven je 5 tips voor een zorgeloze jaarwisseling met je kleintje.Tip 1: Heb je een baby of een jonge dreumes/peuter? Laat je kindje dan lekker slapen! Je kindje heeft waarschijnlijk nog geen idee wat de jaarwisseling inhoudt en je kindje is waarschijnlijk lekker in diepe slaap. Wanneer je jouw kindje toch wakker maakt, kan het zijn dat je kindje weer moeilijk in slaap zal vallen en daardoor oververmoeid raakt. Tip 2: Heb je een wat ouder kindje? Dan is de kans groter dat hij of zij de jaarwisseling mee wil maken. Als je kindje hier niet om vraagt, zou ik dit ook niet aankaarten. Grote kans dat je kindje gewoon lekker blijft slapen en minder kans op oververmoeidheid de volgende dag. Wil jouw kleine er echt graag bij zijn? Breng hem/haar dan op tijd naar bed en maak je kindje vijf minuten voor twaalf uur wakker. Na het vuurwerk, kan jouw kindje weer lekker gaan slapen.Tip 3: Probeer het los te laten! De meeste kindjes zullen door het vuurwerk heen slapen en niet wakker worden. Probeer je hier dus ook niet te druk over te maken. Het is vaak een angst van ouders dat hun kindje wakker wordt, maar in de praktijk zien wij dat de meeste kindjes hier doorheen slapen. Maar als je als ouder de trap op loopt is dat een ander verhaal. ;)Tip 4: Laat je jouw kindje slapen maar wordt hij of zij toch wakker? Haal je kindje er dan even uit en troost je kindje. Wanneer alles weer rustig en stil is, leg je jouw kindje opnieuw in bed. Is jouw kindje echt uit de slaapkamer gehaald? Start dan opnieuw een kort bed ritueel voordat je jouw kleine naar bed brengt. Tip 5: Is jouw kindje wakker geworden? Zorg er dan voor dat de volgende dag een dag is die rustig verloopt zonder te veel prikkels/drukte. Daarnaast kun je jouw kindje ook wat eerder op bed leggen de volgende dag om eventuele oververmoeidheid direct op te lossen.Wij hopen dat deze tips jou helpen voor een zorgeloze nachtrust van jouw kleintje en dat jij als ouder een fijne jaarwisseling hebt.

Denise (30 ans) est la maman de son fils Evan (4 ans) et de son bébé Enzo (3 mois). Dans ce blog, elle partage ses expériences avec son premier et son deuxième enfant, les nuits agitées, et son expérience avec les probiotiques. Première maman Avec mon premier fils Evan, tout était nouveau et super excitant, car devenir parent apporte tellement de choses ! J’ai allaité Evan pendant deux ans, et ce n’était pas toujours facile. Quand il a eu deux ans, j’ai vraiment senti qu’il était temps d’arrêter. J’étais un peu inquiète pour les nuits, car il se réveillait encore toutes les trois heures pour téter. Une fois l’allaitement arrêté, un miracle s’est produit : notre petit bonhomme a soudainement dormi toute la nuit ! Finalement, arrêter a été plus facile que je ne le craignais. Il a été triste pendant deux jours et demandait encore un « mama slok slok » (sa façon de demander à téter), ce qui m’a un peu brisé le cœur. Mais quand il a commencé à si bien dormir – et moi aussi après deux ans – nous étions ravis ! Coliques Quand j’étais enceinte de notre deuxième fils Enzo, je me suis dit : « Un deuxième enfant ? Je gère ! » J’avais tellement appris avec Evan. Mais rien ne m’avait préparée à combien ce serait différent. Enzo souffrait beaucoup de coliques et était un bébé très agité. Il avait aussi un peu de reflux les premières semaines – un combo difficile, surtout pendant l’allaitement. Malheureusement, cette fois je n’avais pas pris de probiotiques pendant la grossesse, ce que j’avais fait avec Evan. Et Evan avait à peine eu des problèmes de ventre. Je regrettais vraiment de ne pas avoir pris les probiotiques. Nuits blanches J’ai commencé à redouter les nuits. Nous dormions à peine et devions constamment bercer et apaiser Enzo. Il dormait à côté de moi dans un lit cododo, je pouvais entendre chaque soupir et gémissement. Il était extrêmement agité, pleurait souvent, agitait les bras et faisait des bruits toute la nuit. Nous avons tout essayé : emmaillotage, gouttes, machine à bruit blanc, mouton câlin… rien ne semblait aider. Enzo pleurait tellement. Certains jours, il dormait seulement 4 heures en tout – les 20 autres heures, nous étions en mouvement constant avec lui pour le calmer. Au début, une compresse chaude sur son ventre aidait un peu, et j’ai finalement réussi à dormir deux heures entre les tétées. Mais après quelques jours, même ça ne fonctionnait plus. Poudre probiotique C’était vraiment dur – c’est le moins qu’on puisse dire ! Nous avons consulté le médecin généraliste et un ostéopathe, mais ça n’a pas vraiment aidé. Puis je me suis souvenue : j’avais pris une poudre probiotique pendant la grossesse avec Evan – pas avec Enzo. Ça a fait tilt. J’ai été soulagée d’apprendre que la poudre pouvait aussi être donnée directement aux bébés dans un biberon. Alors je l’ai commandée tout de suite ! Maintenant, nous donnons à Enzo un biberon de lait une ou deux fois par jour pour y mélanger la poudre – et j’ai un peu de répit. Et effectivement : au bout de quelques jours, les coliques ont beaucoup diminué. Je me suis dit : « Si seulement j’avais su ça plus tôt ! » Nous avons enfin pu profiter un peu plus des journées de bébé d’Enzo. Améliorations du sommeil Enzo a maintenant trois mois, et ça va beaucoup mieux ! Certains jours, il est encore un peu agité ou a du mal à faire caca, mais ce n’est rien comparé avant. À 2,5 mois, nous l’avons mis dans sa propre chambre. J’ai trouvé ça très effrayant ! Mais à notre grande surprise, ça s’est très bien passé. Nous utilisons une machine à bruit blanc au coucher pour qu’il sache qu’il est l’heure de dormir. Je le mets dans son petit sac de couchage, lui donne une dernière tétée, puis le couche. Je reste un moment avec lui pour l’aider avec sa tétine, puis il s’endort. Parfois, il s’endort même sans tétine ! S’il se réveille, j’y vais, lui caresse doucement la tête, lui remets la tétine, et il se rendort. Il dort maintenant généralement de 19h30 à 3h du matin, puis se réveille vers 7h. L’après-midi, il fait souvent une sieste de deux à trois heures. Ne baissez pas les bras ! Si votre bébé est agité, ne baissez pas les bras ! Un sac de couchage peut vraiment aider. L’emmaillotage frustré Enzo car il ne pouvait pas bouger les bras. Mais avoir une routine et des rituels au coucher a fait une grande différence. Et pour nous, la poudre probiotique a été de loin la plus utile. Enzo a aussi commencé à mieux dormir dans sa propre chambre. Autre chose qui rassure beaucoup : nous avons un babyphone avec caméra dans sa chambre. Je peux le surveiller depuis mon téléphone, ce qui m’aide aussi à me détendre.

Il n’y a pas eu de nuage rose au début Laura (32 ans) est la maman de Bowie, âgée de 12 semaines. Elle partage son expérience des premières nuits à l’hôpital après l’accouchement, ses difficultés avec le sommeil, les conseils non sollicités et les points de vue dépassés sur le sommeil des bébés. Le sommeil… oh là là. Un sujet que j’ai googlé sans fin ! Des recherches comme « mon bébé dort agité », « siestes courtes bébé », ou « routine bébé 2 mois ». Je suis plusieurs coachs du sommeil sur Instagram, néerlandais et américains. On peut littéralement s’y perdre ! Tant d’opinions différentes, tant d’approches. Ça rend fou ! Sans parler de tous les forums que j’ai parcourus pour lire les histoires d’autres parents. Un début difficile Les problèmes de sommeil ont commencé dès la naissance. Bowie est née après trois jours complets d’induction : comprimés, contractions, tempêtes de contractions, péridurale – tout y est passé. Finalement, elle est née par césarienne en urgence. Elle était complètement coincée, ils ont dû m’ouvrir encore plus pour la sortir. J’étais complètement épuisée – comme la plupart des femmes après l’accouchement. Les premières nuits à l’hôpital, je ne pouvais pas dormir. J’étais encore pleine d’adrénaline et j’essayais de tout digérer. Mais je n’avais pas vraiment de place pour ça, car… bonjour, j’avais un bébé ! J’étais hyper concentrée sur elle. Chaque son qu’elle faisait me mettait sur le qui-vive. Mon partenaire Arnoud aussi. Nous ne dormions pas, et elle non plus. Les infirmières l’ont finalement prise un moment pour qu’on puisse se reposer – et devinez quoi ? Elle a dormi aussi ! L’hôpital était très axé sur l’allaitement. J’ai perdu 1,5 litre de sang et mon lait ne venait pas. Compléter avec du lait artificiel n’était pas envisagé la première nuit. Mais Bowie était un gros bébé et elle avait faim ! Bien sûr, ça n’aidait pas pour le sommeil. Mais en tant que jeunes parents, on fait confiance aux experts. Heureusement, elle a eu des biberons plus tard. Des conseils dépassés Quand la sage-femme est partie, c’est le centre de santé local qui a pris le relais. Ils donnent de bons conseils, en général. Mais quand il s’agit du sommeil, leurs vues semblent vraiment dépassées. Bowie dormait dans son berceau la nuit, dans notre chambre. On la posait endormie, et elle dormait entre les tétées. Parfait ! Mais ils nous ont dit de la mettre au lit à 19h et de la laisser pleurer 5 minutes si elle ne s’endormait pas. Je n’ai pas pu faire ça. Je la berçais pour qu’elle s’endorme, restais avec elle jusqu’à ce qu’elle somnole. Ça a pris plusieurs soirées – mais maintenant elle dort très bien ! Le jour, c’était une autre histoire. Elle dormait sur moi, sur son papa ou dans le parc. Encore une fois, on nous disait de la mettre dans son lit et de la laisser pleurer – même à 4–5 semaines ! Désolée, mais non. Je trouve ça dépassé et je ne crois pas que ça rende un bébé plus heureux. Un petit pas en avant Je me mettais aussi la pression. Je me disais : « Quand je retournerai travailler, il faut qu’il y ait un rythme. » Elle a certainement ressenti ça. Quand j’en ai parlé à d’autres mamans, elles disaient toutes la même chose : « Ne stresse pas. Essaie le berceau, et si ça ne marche pas, prends-la. Tant qu’elle dort ! » Pourtant, le centre continuait de recommander de la laisser pleurer. Honnêtement, maintenant je leur dis juste que tout va bien – et je suis mon propre chemin. J’essaie chaque sieste dans son berceau (toujours dans notre chambre). Parfois, elle ne dort que 30 minutes. Alors je la prends avec moi – et elle dort encore 2–3 heures. Enfin un rythme Maintenant que Bowie a 12 semaines, on trouve un rythme. Je vois qu’elle devient somnolente environ 1h30 après la tétée. Je lui change la couche, mets une chanson, la berce presque jusqu’au sommeil, puis la couche. Parfois ça marche, parfois non. À la crèche, elle peut s’endormir seule – pas longtemps, mais elle apprend. Lâcher prise J’ai lâché la pression. Le rythme viendra. J’ai lu de très bons articles disant que la méthode du laisser pleurer ne fonctionne pas et peut même avoir des effets à long terme. Ça ne marche clairement pas pour ma fille. Bien sûr, je ne cours pas vers elle à chaque petit gémissement. Mais les vrais pleurs ? Pas pour mon bébé. Faites confiance à votre instinct À toutes les mamans : c’est un cliché, mais pour une bonne raison – faites confiance à votre instinct maternel ! C’est tellement vrai. Chaque bébé est différent, et vous connaissez le vôtre mieux que quiconque. J’ai décidé que si à 6 mois elle ne dort toujours pas seule dans son lit, je considérerai un coach de sommeil doux. En attendant, je fais confiance à mon instinct – et je sais que tout ira bien.

Judith (34) is a baby and child sleep coach with her own sleep coaching practice, Project Slaap, and has already helped many little ones (and parents) on their way to better sleep! Judith is mom to Maxe (2.5 years old) and currently expecting her second child. And as a sleep coach, of course, she knows all about teaching healthy sleep habits… In this blog, Judith shares when and how to start establishing a sleep routine for your newborn. After the birth of our daughter Maxe, I had just one goal when it came to sleep: getting her to sleep through the night as soon as possible. I used the book The Contented Baby as my guide, and after 7 weeks, I no longer had to get up at night (apart from one late evening feed at 10:30 PM), and she was already sleeping in her own bed during the day. A pretty successful story, right? Of course, I heard other experiences around me, but I didn’t fully understand at the time why things were different for some. By now, I know better — especially that sleeping through the night (with only one evening feed) at 7 weeks is definitely not 'the norm'. In fact, most babies still need at least 2 feeds between 7:00 PM and 7:00 AM around the 12-week mark. More important than aiming for uninterrupted sleep without feeds, is working on healthy sleep habits, recognizing signs of tiredness, managing wake windows, and building a routine. In my opinion, you can start introducing this as early as 6 weeks, but ideally somewhere between 8 and 12 weeks. But how do you do that? In the first 3 weeks after your baby is born, you'll notice your little one mostly sleeps and only wakes for a bottle, a clean diaper, and some cuddles. Most babies at this age can only stay awake for about 40 to 60 minutes before easily falling asleep again after feeding. This is because babies are born with high levels of melatonin from their mothers. After about 6 weeks, these natural melatonin levels decrease, and babies aren’t yet able to produce their own melatonin effectively. This usually develops around 8 weeks, which is the perfect moment to let your baby nap in a dark bedroom — essential for the production of melatonin, the sleep hormone! As I mentioned, it's best to start building a routine between 6 and 12 weeks, as this is when your baby's biological clock starts to develop, and they can begin to distinguish between day and night. You can help regulate this by exposing your baby to plenty of daylight, social interaction, appropriate naps, and regular feeds during the day. For example, by waking your baby for feeds during the day, you reduce the chance they will need extra feeds at night due to insufficient intake during the day. Before diving into a strict routine, I recommend paying close attention to your baby's wake windows. The wake window is the time from when your baby wakes up until they go back to sleep. Following these windows helps ensure your baby isn’t overtired when it’s time to sleep. When babies become overtired (from being awake too long), they produce stress hormones like cortisol and adrenaline, making it harder for them to fall asleep and stay asleep — often resulting in short, restless naps. To prevent overtiredness, I recommend using the following wake windows: Up to 3 weeks: max. 45 minutes 3 to 6 weeks: 60 minutes 6 to 12 weeks: 60 to 105 minutes Based on these windows, you can gradually work towards a routine — starting the day at the same time, waking your baby for daytime feeds, and making sure they go back to sleep within their wake window. During these first weeks, don’t rely solely on timing; also watch closely for tiredness cues. Red patches around the eyes or eyebrows, rubbing eyes, yawning, or becoming fussy are signs your baby is tired and ready for sleep. Sticking to wake windows and following a routine might sound like the secret formula for sleep success, but the most important skill — falling asleep independently — still needs to be addressed. Falling asleep independently is something every baby has to learn. It helps to observe tiredness cues and wake windows, but no matter how well you manage those, your baby will still need your help falling asleep, especially in the beginning — and that’s totally fine! Once you’re ready to work towards a routine, you can gradually reduce the level of help you provide. Initially, you might soothe your baby completely to sleep — by holding, rocking, or using the shush-pat method — but over time, you start putting them down slightly more awake, until after a consistent bedtime routine, you can place them down fully awake, and they fall asleep on their own. When I was pregnant with Maxe, I had no idea how I would handle my baby's sleep — I figured it would just work itself out. But now, being pregnant with my second child, it’s a different story. I know so much more about sleep and, of course, I want to do everything 'right' from the start. At the same time, I also know the clichés are true — this precious time flies by before you know it. So, I’ll take the first few weeks as they come. If it goes as smoothly as it did with Maxe, I’ll be lucky. And if not, I know exactly how to start building a routine between 6 and 12 weeks to help this baby become a good sleeper too!

Als je een pasgeboren baby hebt, mag je al voor het eerst kennismaken met het wisselende slaappatroon van kleintjes. Ze starten hun leven met vooral heel veel slaap en dat wordt steeds iets minder. Ook de manier waarop kleintjes slapen veranderd en waar sommige ouders een doorslapend kindje hebben van een paar weken oud, hebben andere ouders steeds weer nieuwe uitdagingen op het gebied van slaap.SlaapproblemenAlle kindjes zijn nou eenmaal anders, net als wij, en daarom werkt ook het slapen niet bij elk kindje hetzelfde. Sommige kindjes slapen altijd en overal heel makkelijk. Andere kindjes hebben bijvoorbeeld moeite om (zelfstandig) in slaap te vallen, om langere slaapjes te doen of om rustige nachten te maken. En met een beetje pech, heb je met alle drie de uitdagingen tegelijk te maken. Soms gaat het slapen van het begin af aan al niet goed op alle fronten maar vaak is er dan (fysiek) echt iets aan de hand maar soms is het ook een patroon dat ontstaat uit oververmoeidheid omdat het slapen overdag bijvoorbeeld niet lekker gaat. Uiteindelijk zie je dat dan ook terug in de nachten. Wat ik vaak zie bij de ouders die ik mag begeleiden dat het slaapprobleem begon met één uitdaging (bijvoorbeeld hazenslaapjes) en dat het uiteindelijk steeds erger is geworden tot aan zeer onrustige nachten en niet meer (zelfstandig) in slaap kunnen vallen. Deze kindjes huilen vaak veel. Niet zo gek: ze zijn hartstikke moe.Slaapmethodes en slaaphygiëneEr zijn tal van methodes waarmee je (samen met een slaapcoach) kan zorgen dat jouw kindje beter gaat slapen. Ik sta erg achter de methode waar ik mee werk maar dat zal voor een slaapcoach die een andere methode aanhoudt net zo zijn. Ik geloof daarom ook dat elke methode kan werken, als je er zelf maar een goed gevoel over hebt en er echt achter staat. Maar… er zijn een aantal universele dingen die je kan doen, buiten troost-methodes, wakkertijden, slaapschema’s, etc. om: zorgen dat de omstandigheden rondom het slapen goed zijn. Ook wel slaaphygiëne genoemd.Lekker naar buitenAllereerst heeft buitenlucht en -licht (vooral in de ochtend) een heel gunstig effect op slaap. Dus ga elke dag even met je kindje buiten wandelen. Daarnaast is het essentieel om een duidelijk bedtijd-ritueel te hebben. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit wat je doet, als je het maar doet én het liefste ook nog in dezelfde volgorde. Op deze manier gaat er een seintje naar de hersenen dat het straks tijd is om te slapen en dat maakt het in slaap vallen makkelijker.De ideale slaapomgevingOok kan je een paar dingen qua slaapomgeving doen om de omstandigheden rondom het slapen zou fijn mogelijk te maken: Ga na of de kamer donker genoeg is of dat er overdag veel licht binnen komt? De kamer mag echt goed donker zijn. Wellicht heb je geen verduisterende gordijnen maar je zou kunnen overwegen om een verduisterend rolgordijntje achter de gordijnen te hangen. Die zijn relatief voordelig op maat te laten maken bij verschillende online aanbieders. Een andere optie is om online een verduisteringsgordijnen met zuignappen te kopen (vaak bij de grote online winkels te vinden). Ga na over er veel prikkels zijn waardoor het in slaap vallen bemoeilijkt kan worden. Denk hierbij aan iets dat boven het bed hangt, drukke kleurtjes, knuffeltjes of speeltjes in het zicht? Deze hoeven niet perse in het bedje te liggen, ze kunnen ook al prikkelen als ze bijvoorbeeld op een kast in het zicht staan. Meet eens of het niet te warm of te koud op het kamertje is (16-18 graden is een optimale slaapkamer temperatuur) of misschien te vochtig of te droog. Zorg voor een fijn slaapzakje en/of lakentje en dekentje. Het liefste van natuurlijke materialen dat ademt namelijk beter (katoen of wol). Let daarbij ook op de TOG waarde van een slaapzakje en dekentje. Deze waarde vind je vaak op het label of op de verpakking van slaapproducten. Alles over de TOG waarde kan je vinden in deze blog. Mocht je een nachtlampje willen gebruiken, zorg dan dat dit licht oranje of rood is. Dat helpt bij het aanmaken van melatonine (slaaphormoon). Blauw of wit licht bemoeilijkt de aanmaak van dit hormoon. Gebruik een fijne muziekhanger. Het muziekje dat dan elke keer vlak voor het slapen terug komt, is een slaapcue (seintje naar de hersenen dat het tijd is om te gaan slapen). Ik ben persoonlijk heel erg fan van de muziekhanger Moon. Het liedje dat afgespeeld wordt is “You are my sunshine”, dus net even anders dan andere muziekdoosjes en mijn zoontje wordt inmiddels zelfs rustig als ik dat liedje voor hem zing om momenten dat hij overstuur is.Go with the flowTot slot wil ik nog kwijt: heb je een slecht slapend kindje: je bent zeker niet de enige. 50 procent van alle kinderen krijgt ergens in de eerste 4 levensjaren te maken met slaapproblemen. De frustratie en vermoeidheid die hier ook voor jou als ouder bij komt kijken is heftig. Ik wil je vooral het advies geven om rustig te blijven, accepteer dat de situatie nu (tijdelijk) zo is. Vraag eens hulp in je omgeving, bijvoorbeeld dat je kindje een nachtje uit logeren gaat om bij te kunnen slapen. Doe wat je kan en waar je invloed op hebt maar verder: go with the flow. Als jij relaxed bent, zal dit een positieve invloed op het slaapgedrag van jouw kindje hebben.Vraag hulpKom je er zelf echt niet uit of loop je op je tandvlees: vraag om hulp. Er zijn veel verschillende slaapcoaches met verschillende methodes. Er is altijd wel een coach die bij je past en en past bij jouw ouderschapsstijl. Ik geef in deze blog tips om bepaalde producten te gebruiken om de slaap te bevorderen. En deze producten kunnen zeker bijdragen maar zijn geen wondermiddelen. Het slapen van je kindje zit vooral in het goed interpreteren van de slaapsignalen en het inspelen op deze signalen. Bij sommige kindjes lijkt dit een onmogelijke opgave omdat vermoeide kindjes allemaal tegenstrijdige signalen kunnen afgeven. Blijf dan niet aanmodderen maar zoek hulp. Ik weet bijna zeker dat je achteraf zult zeggen dat het de investering meer dan waard was.Wil je meer info over slaapcoaching? Kijk dan even op mijn instagram of website.Liefs,Simone Simone (39) is moeder van dochter, Lauren (4) en zoontje, Thijn (21 maanden). Ze is slaapcoach geworden vanuit haar persoonlijke behoefte. Beide kids sliepen het eerste jaar erg slecht en bij beide kids heeft ze een post partum depressie gehad, de laatste keer getriggerd door het slaaptekort. Simone wil jou als ouder graag helpen. In deze blog vertelt ze hoe je de ideale slaapomstandigheden creëert voor je kindje.

Slapen en baby’s… Het blijft een hele zoektocht om jouw baby zo lekker mogelijk te laten slapen. Als mama ben je veel onderweg, helemaal als je oudere kids hebt met verplichtingen. Natuurlijk ga jij er ook graag op uit met je kroost, gezellig naar de kinderboerderij, bij vriendinnen langs, samen zwemmen of een fijne wandeling voor de broodnodige vitamine D. Maar vaak als je onderweg bent besluit je kleintje om eens lekker een lang dutje te doen op het ‘verkeerde’ moment, waardoor er daarna niet meer wordt geslapen in het eigen bedje. Of je zit lang in de auto en je vraagt je af of het wel veilig is als je baby lang slaapt in het autostoeltje. Wij vroegen de slaapcoaches van Slaapkops om tips te geven hoe jouw baby lekker kan slapen als je onderweg of op vakantie bent. Slaapkops heeft honderden gezinnen geholpen aan meer slaap. De meiden van Slaapkops zijn niet alleen gecertificeerd slaapcoaches, maar ook ervaringsdeskundigen! Op Instagram hebben jullie een vraagsticker ingevuld en daaruit kwamen de volgende meest gestelde vragen hoe je zorgt dat je baby lekker slaapt als je onderweg of op vakantie bent. Melissa, 28, mama van Boaz (7 maanden)“Wij gaan binnenkort op vakantie en ik vind het dan lastig om mijn baby in een vreemde omgeving in slaap te krijgen. Zijn hier tips voor?” “Probeer zoveel mogelijk vast te houden aan het huidige ritme en routines. Dus voer nog steeds hetzelfde bedtijdritueel uit en leg je kindje op zijn/haar vaste tijden op bed. Maak de kamer ook goed donker door bijvoorbeeld een black-out gordijn mee te nemen. En: op vakantie gaat het nou eenmaal een beetje anders. Probeer dit ook los te laten en te genieten van de vakantie!” Chantal, 31, mama van de tweeling Lola en Lieke (18 maanden)“Als je lang in de auto moet zitten wanneer je op visite gaat of een uitstapje maakt, plan je de rit dan in of om de slaapjes heen?” “Plan de rit zoveel mogelijk om de slaapjes heen. Ga bijvoorbeeld op stap als je kindje net goed geslapen heeft, dan is de kans klein dat hij/zij in de auto in slaap valt. Hiermee voorkom je een hazenslaapje onderweg. In sommige gevallen lukt het een kindje juist beter om in de auto te slapen dan in bed. In dat geval kan je juist de auto inzetten om je kindje te laten slapen en oververmoeidheid te voorkomen.” Tessa (36), mama van Sem (2,5) en Emma (9 maanden)“Hoe voorkom je dat de slaapjes on the road hazenslaapjes zijn?” “Door alleen op pad te gaan op de momenten dat een hazenslaapje oké is of juist als je kindje goed is uitgerust. Dat zou natuurlijk ideaal zijn, maar soms is het niet anders. Je kunt hier bijvoorbeeld white noise inzetten als je dit normaliter ook gebruikt en je kindje helpen een nieuwe slaapcyclus te laten pakken (bijvoorbeeld aaien). Een hazenslaapje onderweg is helaas niet altijd te voorkomen. Als dit gebeurt, leg je kindje dan 's avonds wat eerder op bed of bied wat eerder een extra dutje aan.” Fatima (27), mama van Seff (3) en Noor (1)“Mijn kindjes vallen moeilijk in slaap bij opa en oma of op de crèche, wat kan ik doen om dit gemakkelijker te maken?” “Vraag of zij zoveel als mogelijk hetzelfde ritme aan willen houden als thuis. Als een kindje al in een fijn ritme zit (of bij jonge kindjes werk je met wakkertijden), dan is de kans groter dat ze op dat moment ook ergens anders in slaap zullen vallen. Geef ook iets mee van thuis zoals een knuffeldoekje of een slaapzakje!” Anna (24), mama van Finn (2) en zwanger van haar tweede kindje“Hoe houd ik mijn kindje wakker als ik nog een klein stukje moet rijden vlak voor zijn middagdutje?” “Dit hangt een beetje van de leeftijd van je kindje af. Kleinere baby's zijn vaak niet wakker te houden en zou ik maar gewoon lekker laten slapen. Pas zo nodig de rest van het ritme erop aan. Oudere kindjes kun je wakker houden door bijvoorbeeld liedjes te zingen samen en een gesprek met je kindje aangaan of een spelletje te spelen.” Mariska (36), mama van Teddie (6), Foss (3) en Bo (4 maanden)“Is het veilig om mijn kindje in het autostoeltje te laten slapen als ik onderweg ben?” “Ja, je kunt zeker je kindje in het autostoeltje laten slapen (mits je kindje veilig in het stoeltje zit en zijn jasje uit heeft). Er wordt aangeraden je kindje niet langer dan twee uur in een maxi-cosi te laten zitten vanwege het ruggetje.” Chi (29), mama van Lotus (3,5) en Yuki (3 maanden)“Zijn er tips voor vliegen met een baby? Hoe zorg ik dat een baby toch zijn rust pakt op een lange vlucht?” “Tijdens vliegen met een baby zou ik je kindje echt in slaap helpen. Je kunt je kindje wiegen, aaien of in slaap voeden. Gooi alle regels wat betreft zelfstandig slapen even over boord en zorg dat je kindje lekker in slaap kan vallen. Voor kleinere baby's zijn op langere vluchten ook babybedjes (bassinet) beschikbaar. Het vliegtuig zelf is al een natuurlijke white noise, dus die kun je vast afvinken!” Indra (25), mama van Chloé (4), Ashley (3) en Joá (10 maanden)“Wij gaan naar een warm land op vakantie, hoe zorg ik dat mijn baby toch veilig en lekker slaapt ondanks de hitte?” “Oef, slapen in een temperatuur die te warm of te koud is, kan zorgen voor moeilijk slapen. Een juiste temperatuur is heel belangrijk. Probeer de dutjes zoveel mogelijk in de slaapkamer plaats te laten vinden waar hopelijk de temperatuur gereguleerd kan worden. Kleed je kindje ook op de warme temperatuur, dus laat je kindje in bijvoorbeeld alleen een luier of romper slapen. Geef je kindje ook voor het slapen een lauwwarm badje, zodat je kindje niet te snel afkoelt voor het slapen. Succes!” Lotte (33), mama van Sara (1) en zwanger van haar tweede kindje“Mijn dochter valt lekker in slaap in de kinderwagen, maar zodra we thuis zijn en ik de kinderwagen laat staan, wordt mijn baby direct wakker, hoe zorg ik dat hij verder slaapt?” “Door te lopen met de kinderwagen, wieg je je kindje als het ware in slaap. Als je daarmee stopt, is de kans inderdaad groot dat je kindje wakker wordt. Je kunt allereerst proberen om je kindje buiten te laten staan (bijvoorbeeld in de tuin met jouw toezicht). Hierdoor ervaart je kindje een minder groot verschil dan van buiten naar binnen. Lukt dat niet? Plan dan het wandelen om de slaapjes heen of loop juist nog een extra rondje!” Marian (30), mama van tweeling Thijs en Thom (5 maanden) “Als ik op pad ben geweest en mijn baby’s onderweg in slaap zijn gevallen wil ik ze overtillen in hun eigen bedje, maar helaas worden ze altijd wakker. Hoe leg ik ze over in hun eigen bedje zonder dat ze wakker worden?” “Je kunt dit een beetje proberen te timen als je de slaapcyclus van je baby kent. Na ongeveer 15/20 minuten zijn kindjes in hun diepe slaap. Op dat moment is het vaak makkelijker om je kindje over te leggen. Na 45 minuten is de slaapcyclus afgerond en zitten ze in hun lichte slaap. Grote kans dus dat je kindje op dat moment wakker wordt als je hem of haar wilt overleggen. Als je dan nog even wacht, valt je kindje weer opnieuw in de diepe slaap. Word je kindje een beetje wakker? Help je kindje dan weer in slaap. Lukt ook dit niet? Loop/rij dan nog even door zodat je kindje toch goed heeft kunnen slapen! “ Wij hopen dat jullie met deze tips onbezorgd op pad kunnen met jullie kleintjes en wensen iedereen fijne dutjes, slaapjes en nachtrust toe! Mocht je na het lezen van deze blog nog vragen hebben over het (niet) slapen van jouw kindjes kun je contact opnemen met Slaapkops.

Parents pour la première fois ? Utilisez cette liste complète des essentiels pour bébé de Jollein Vous attendez votre premier bébé et vous vous demandez ce dont vous aurez besoin ? La checklist des essentiels pour bébé de Jollein est votre guide parfait. Elle vous permet de cocher ce que vous avez déjà et de voir ce qui vous manque encore — pour être entièrement prêt(e) avant l’arrivée de votre petit trésor. Nous comprenons que vous souhaitez tout avoir prêt à temps et ne rien oublier. C’est exactement pourquoi nous avons créé cet aperçu clair et utile. Tous les articles de la checklist sont disponibles directement dans notre boutique en ligne. Il vous suffit de choisir votre style ou motif préféré — nous avons un large choix parmi de nombreuses collections et designs. Les basiques Ce sont les articles que vous utiliserez tous les jours. Faites le plein de basiques pour ne jamais être à court — même quand le panier à linge est plein. Pour le lit Ces articles sont essentiels pour un sommeil sûr et confortable de votre bébé. Un bébé bien reposé signifie aussi plus de sommeil pour vous ! Pour le bain Donner le bain à votre petit est un moment de joie — éclaboussures, rires et moments de complicité. Nos capes de bain douces et nos linges polyvalents assurent que votre bébé reste au chaud et détendu. Consultez la checklist pour voir ce dont vous aurez aussi besoin pour un bain agréable et sans stress. Pour la chambre Vous avez sans doute imaginé la chambre de bébé de vos rêves depuis des mois. Les meubles sont installés, le papier peint posé… il est temps d’ajouter les détails chaleureux et confortables. Les articles de cette liste donneront vie à la chambre de votre bébé et lui apporteront la touche finale parfaite. Pour les sorties Vous sortez avec votre bébé ? Soyez parfaitement préparé(e) et organisé(e) grâce aux sacs à langer stylés de Jollein. Gardez votre bébé bien au chaud en voiture ou en poussette avec nos chancelières confortables. Tout ce dont vous avez besoin pour une sortie sans souci est à portée de clic. Besoin d’aide pour choisir ou des questions sur les matériaux ? Nous sommes toujours ravis de vous aider. Avec amour, Jollein